Ηλεκτρολύτες!
Οι ηλεκτρολύτες είναι χημικές ενώσεις, οι οποίες, όταν διαλυθούν μέσα σε ορισμένους διαλύτες, γίνονται αγωγοί του ηλεκτρικού ρεύματος. Ο πιο συνηθισμένος ηλεκτρολύτης είναι το νερό. Οι ηλεκτρολύτες είναι γνωστοί και ως ιοντικά διαλύματα, επειδή αποτελούνται από ιόντα. Υπάρχουν ,συνήθως, σαν διαλύματα οξέων, βάσεων ή αλάτων και υπάρχουν ,επίσης, ορισμένα αέρια που μπορούν να δράσουν σαν ηλεκτρολύτες υπό κάποιες συνθήκες (υψηλή θερμοκρασία, χαμηλή πίεση) Τα ηλεκτρολυτικά διαλύματα, μπορούν να είναι αποτέλεσμα διάλυσης ορισμένων βιολογικών (π.χ. πολυπεπτίδια) και σύνθετων πολυμερών ονομαζόμενα πολυηλεκτρολύτες, που αποτελούνται από πολλαπλές φορτισμένες χαρακτηριστικές ομάδες. Τα ηλεκτρολυτικά διαλύματα σχηματίζονται (συνήθως) όταν ένα άλας τοποθετείται μέσα σ’ένα διαλύτη όπως το νερό και πραγματοποιέιται η διάλυση. Για παράδειγμα όταν το αλάτι (NaCl) τοποθετείται μέσα στο νερό συμβαίνει το ακόλουθο:
NaCl(s) → Na+ + Cl−
Με λίγα λόγια, ο ηλεκτρολύτης είναι μία ουσία που διαλύεται στο νερό για να δώσει ένα διάλυμα που άγει ηλεκτρικό ρεύμα!!!
2. Σε ποιές κατηγορίες χωρίζονται οι ανόργανες ενώσεις και ποιές διαφορές υπάρχουν στο είδος των δεσμών και τη δομή ομοιοπολικών και ιοντικών ενώσεων;
Ως Ανόργανη ένωση χαρακτηρίζεται οποιαδήποτε χημική ένωση δύο ή περισσοτέρων χημικών στοιχείων στα οποία δεν περιλαμβάνεται ο άνθρακας. Μερικές ενώσεις του άνθρακα θεωρούνται επίσης ανόργανες: το μονοξείδιο και το διοξείδιο του άνθρακα, το ανθρακικό οξύ, τα ανθρακικά άλατα, τα καρβίδια (ενώσεις των μετάλλων με άνθρακα), ο διθειάνθρακας και τα κυανιούχα άλατα. Οι βασικές κατηγορίες των ανόργανων ενώσεων είναι τα οξέα, οι βάσεις και τα άλατα!!!
Οι βάσεις αντιδρούν με τα οξέα και σχηματίζουν άλατα.
Ιοντικός δεσμός: σχηματίζεται πάντα μεταξύ ηλεκτροθετικών και ηλεκτραρνητικών στοιχείων και περιλαμβάνει την πλήρη μεταφορά ενός ή περισσότερων ηλεκτρονίων από το ηλεκτροθετικό στο ηλεκτραρνητικό άτομο.
Ομοιοπολικός δεσμός: σχηματίζεται πάντα μεταξύ ηλεκτραρνητικών στοιχείων με αμοιβαία συνεισφορά ηλεκτρονίων μεταξύ των ατόμων και δημιουργία κοινών ηλεκτρονικών ζευγών.
| | Ιοντικές ενώσεις | Ομοιοπολικές ενώσεις |
| Κατάσταση | στερεές | Μπορεί να είναι στερεές, υγρές ή και αέριες υπό θερμοκρασία δωματίου |
| Ηλεκτρική αγωγιμότητα | Στερεό:ΟΧΙ | ΟΧΙ |
| Σημείο βρασμού | Υψηλό | Χαμηλό |
| Διαλυτότητα στο νερό | Συχνά υψηλή | Συνήθως χαμηλότερη από αυτή των ιοντικών ενώσεων (Διαφέρει!) |
| Θερμική αγωγιμότητα | Χαμηλή | Χαμηλή |
ΤΟ ΜΟΡΙΟ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ!
Το μόριο του νερού δεν είναι γραμμικό, δηλαδή οι δεσμοί Ο-Η δε βρίσκονται πάνω στην ίδια ευθεία. Λόγω της γωνιακής διάταξης του δεσμού Ο-Η, το μόριο του νερού είναι ασύμμετρο και έχει υψηλή διπολική ροπή. Ο υψηλός πολικός χαρακτήρας του μορίου εξηγεί τη μεγάλη του διηλεκτρική σταθερά και άλλες ιδιότητες αυτού, όπως είναι η διάλυση ετεροπολικών ενώσεων στο νερό, ιδιότητα που το καθιστά ένα από τα καλύτερα διαλυτικά μέσα. Το νερό παρουσιάζει έντονα το φαινόμενο της σύζευξης, με τη δημιουργία δεσμών διά γέφυρας υδρογόνου. Τα μόρια δηλαδή του νερού σχηματίζουν δεσμούς μεταξύ του ηλεκτροθετικού υδρογόνου του ενός μορίου και του ηλεκτροαρνητικού οξυγόνου του άλλου μορίου. Δεσμοί υδρογόνου μεταξύ των μορίων του νερού εξακολουθούν να υπάρχουν και σε υψηλή σχετικά θερμοκρασία.
ΙΟΝΤΙΣΜΟΣ
Ιοντισμός του ατόμου είναι η βίαιη απομάκρυνση ενός ή περισσοτέρων ηλεκτρονίων από τις ηλεκτρονικές ατομικές στοιβάδες, εξαιτίας της δράσης κάποιου εξωτερικού αιτίου με αποτέλεσμα την παραγωγή αντίθετα φορτισμένων ιόντων. Τα ιόντα αυτά αφορούν αφενός στα αρνητικά ηλεκτρόνια που απομακρύνθηκαν από το άτομο και αφετέρου στα ελλειμματικά σε ηλεκτρόνια θετικά φορτισμένα άτομα που προέκυψαν από την αλληλεπίδραση.
